O dzielnej wiewiórce i zagubionej gwieździe

Była sobie kiedyś wiewiórka. Nie była to zwykła wiewiórka, ale odważna i sprytna wiewiórka. Mieszkała w bujnym lesie pełnym starych drzew, gromady zwierząt i kolorowych kwiatów. Każdego ranka wstawała wraz z pierwszymi promieniami słońca i zawsze jako pierwsza witała dzień. Mimo że była mała, nigdy się nie unosiła. Wiedziała wszystko o świecie i zawsze była gotowa na nową przygodę.

Pewnej nocy, gdy wszystkie leśne zwierzęta spały, a nad lasem czuwał tylko księżyc, z nieba spadła mała błyszcząca gwiazdka. Spadła w gęsty krzak, a kiedy próbowała wzlecieć z powrotem w niebo, okazało się, że nie może. Była zdezorientowana i smutna. Kiedy wiewiórka usłyszała o jej nieszczęściu, postanowiła jej pomóc. Wiewiórka wiedziała, że nie będzie to łatwe, ale była zdeterminowana, aby zrobić wszystko, co w jej mocy, aby przywrócić gwiazdę na niebo.

Wiewiórka wyruszyła w podróż przez las, szukając każdego, kto mógłby pomóc gwieździe wrócić do domu. Szukała pod drzewami, wśród liści, a nawet wzdłuż brzegów spokojnego leśnego strumienia. Prowadziło ją serce pełne determinacji i nadziei. Choć podróż była długa i trudna, nie straciła odwagi. Wiedziała, że musi znaleźć rozwiązanie dla swojej nowej kruchej przyjaciółki.

W końcu wiewiórka spotkała mądrą sowę, starszą niż wszystkie drzewa w lesie. Sowa była znana ze swojej mądrości i wiewiórka opowiedziała jej o swoim problemie. Sowa słuchała, myślała i w końcu przemówiła. Poradziła wiewiórce, by wróciła do gwiazdy i powiedziała jej, by skupiła się na swoim własnym świetle i pamiętała, skąd pochodzi. Wtedy sama będzie mogła wzlecieć w niebo.

Wiewiórka szybko wróciła do gwiazdy i przekazała jej radę mądrej sowy. Gwiazda zamknęła się w sobie, myśląc i nagle zaczęła świecić jeszcze jaśniej. Następnie wystrzeliła w górę i wróciła na swoje miejsce na niebie, pozostawiając za sobą smugę światła. Las zapłonął radością, a wszystkie zwierzęta obudziły się i świętowały powrót gwiazdy. Wiewiórka, dzielna i odważna, uśmiechnęła się, wiedząc, że zrobiła to, co należało. Od tej pory, ilekroć spojrzysz w niebo w nocy, zobaczysz jedną gwiazdę, która świeci trochę jaśniej – to zagubiona gwiazda, która znalazła drogę powrotną do domu dzięki odwadze jednej małej wiewiórki.