O lisie, który nauczył się latać

Był sobie kiedyś mały lisek, który różnił się od innych. Zamiast gonić króliczki lub bawić się ze swoimi lisimi przyjaciółmi, pragnął czegoś innego. Jego pragnieniem było latanie. Patrzył ze zdumieniem, jak ptaki na niebie szybują przez chmury i dotykają gwiazd. Skrzydła ptaków błyszczały w porannym świetle, a mały lis, siedzący na swoim ulubionym pniu, patrzył z otwartymi ustami i sercem pełnym tęsknoty.

Pewnego dnia, gdy mały lisek znów siedział i podziwiał ptaki, spotkał starą, mądrą sowę. Sowa, która znała wszystkie tajemnice lasu, dostrzegła tęsknotę w oczach lisa. „Chcesz latać, prawda?” zapytała sowa lisa. Lis skinął głową zaskoczony. „Może mogłabym ci pomóc” – powiedziała sowa z tajemniczym uśmiechem.

Sowa wzięła lisa za łapę i zaprowadziła go do starego drzewa w środku lasu. Drzewo było tak stare, że wydawało się wyrastać prosto z koralowca ziemi, a jego korona sięgała nieba. „Tutaj”, powiedziała sowa, »ukryte jest magiczne pióro, które pozwoli ci latać«. Mały lis wspiął się na drzewo i znalazł ukryte piórko. Było to najciekawsze piórko, jakie kiedykolwiek widział. Błyszczało wszystkimi kolorami tęczy, a kiedy mały lisek wziął je w łapkę, poczuł, jak jego ciało wypełnia nowa siła.

Mały lisek zeskoczył z drzewa z podekscytowaniem i nagle odkrył, że nie spada na ziemię, ale unosi się w powietrzu. Miał jednak trudności z kontrolowaniem lotu i stał się zdezorientowany. Wylądował na drzewie i ze zdziwieniem spojrzał na swoje łapy. „To niemożliwe” – powiedział mały lisek. „Ale ja naprawdę latam!”

Sowa, która obserwowała lisa z pnia, podeszła do niego i położyła mu łapę na ramieniu. „Latanie to dar – powiedziała sowa. „Ale to także odpowiedzialność. Musisz nauczyć się latać z rozwagą i odpowiedzialnością”. Sowa spędziła kilka następnych dni ucząc lisa latać – jak unosić się w powietrzu, jak szybować i jak bezpiecznie lądować.

W końcu lis nauczył się latać i stał się ulubieńcem ptaków. Jego szybki lot, zwinność i lśniące magiczne pióro wzbudzały podziw wszystkich w lesie. I chociaż był lisem, który latał, stał się lisem popularnym wśród ptaków. Sowa obserwowała go dumnie z daleka, wiedząc, że postąpiła słusznie. I tak lis, który nauczył się latać, żył długo i szczęśliwie, latając z ptakami i stając się legendą w całym lesie.